سفارش آنلاین غذا تنها در چند ثانیه، شاید جذابیت بیشتری نسبت به تماس با رستوران و یا حتی حضوری به رستوران رفتن داشته باشد.
زندگی امروزی اینطور است، یک تاچ و دسترسی به خدمات متنوع، از غذا تا نوبت دکتر!
ویژگی بارز عصر دیجیتال تسهیل فرایندها است. روند دنیای تکنولوژی در مسیری پیش می‌رود که تسهیل هر نیاز، راه برای کشف ویژگی‌های جدیدی در آن نیاز و حتی تعریف نیاز های جدید را باز کند.
سفارش آنلاین غذا
دلایل زیادی برای گرایش مردم به سمت اپلیکیشن‌های آنلاین غذا برای سفارش وجود دارد. سرعت، انرژی و تنوع، دلایل اصلی جایگزین شدن سفارش آنلاین به جای سفارش تلفنی یا حضوری است.
مهم نیست که در خانه هستید و ناگهان هوس یک پیتزا می‌کنید، یا وسط جلسه هستید و نیاز به یک قهوه سریع دارید، فقط کافی‌ست که اپلیکیشن خود را باز کنید و در نزدیک‌ترین رستوران یا کافه‌های پیشنهادی، سفارش‌تان را ثبت کنید. در این مرحله کافی‌ست امیدوار باشید که سفارش سریع به دستتان برسد.
تحول دیجیتال در صنعت غذایی باعث به وجود آمدن راهکار‌هایی جدید برای سیستم دلیوری و ارسال غذا شد. استفاده از پیک‌های مجهز به GPS، بهینه‌سازی مسیر برای تجمیع سفارش‌ها، حتی استفاده از Drone، استفاده از باکس‌های مناسب برای سرد یا گرم نگه داشتن غذا، پیداکردن راهکار های خلاقانه برای ارسال نوشیدنی یا طراحی محصولی برای گرم نگه داشتن قهوه های دلیوری همه ابداعاتی بودند که بخش تامین را در سامانه‌های غذایی بهبود زیادی دادند.
اپلیکیشن‌هایی در راستای خدمت رسانی به شکم!
اپلیکیشن های زیادی در این دسته بندی وجود دارند که به معرفی سه سرویس مطرح فعلی در ایران می‌پردازیم.
هر سه اپلیکیشن ذکر شده، صفحه اولیه یکسان دارند. گزینه‌هایی برای انتخاب شهر، نوع رستوران یا نوشتن موقعیت جغرافیایی که انتخاب رابرای کاربر ممکن می‌کند.
اسنپ فود با تمرکز بیشتر بر روی تنوع فروشگاه‌های غذایی یعنی رستوران، کافه، شیرینی فروشی و سوپر مارکت، این چهار گزینه را در صفحه اول قرار داده است. نکته هوشمندانه در این حرکت محدود کردن اولیه انتخاب کاربر و درنتیجه نشان دادن گزینه های مرتبط به او می‌باشد. در انتهای صفحه اسنپ‌فود گزینه‌های تخفیف دار و پرطرفدار ها را با تفکیک شهر نمایش می‌دهد.
چیلیوری و ریحون، رستوران‌های تخفیف دار و رستوران های برتر را نیز در صفحه اول نمایش می‌دهند.
اپلیکیشن اسنپ فود، قدرت کاربری قوی‌تری نسبت به دو رقیب دیگر دارد و با آخرین آپدیت اسنپ، اسنپ فود به صورت وب اپلیکیشن به اپلیکیشن اصلی اسنپ اضافه شد. این قابلیت دسترسی سطح بالایی به کاربران می‌دهد و تنها با نصب یک اپلیکیشن می‌توانند هم از خدمات تاکسی آنلاین استفاده کنند و هم غذایشان را با سرعت بالایی سفارش دهند.
اسنپ فود
سرویس‌های نام آشنای متعددی در حوزه سفارش آنلاین غذا فعالیت می‌کنند. قدیمی‌ترین این سرویس‌ها زود فود بود که در زمان خود با توجه به نبودن رقیب دیگری، بازار را تماما در اختیار داشت. سال ۹۶، با ادغام زودفود در مجموعه اسنپ، سرویس آنلاین اسنپ فود معرفی شد. اسنپ با در اختیار داشتن سامانه پیک اختصاصی خود، اسنپ‌باکس یا اسنپ اکسپرس زیرساز ارسال و دلیوری را همراه با اپلیکیشن به رستوران‌ها ارائه می‌دهد. مدتی است که اسنپ با معرفی سوپر اپلیکیشن خود، اسنپ فود را در کنار سرویس های سفارش پیک و تاکسی قرار داده است، که دسترسی کاربران به
در این متن از چالش‌های طراحی یک سیستم آنلاین سفارش غذا برای پیک‌های موتوری بخوانید.
تخفیف‌های متنوع، ریحون را بعد از اسنپ‌فود تبدیل به محبوب‌ترین اپلیکیشن سفارش آنلاین غذا تبدیل کرده است.
ریحون با تمرکز بر بخشی از جامعه هدف اپلیکیشن‌های سفارش غذا که بیشتر دنبال تخفیف هستند، در پنج سال گذشته توانسته پای خود را در بازار اپلیکیشن‌های موبایلی قوی‌تر کند. رابط کاربری ساده و روان ریحون، وب‌سایت قدرتمند و طراحی جذاب آن، ارتباط کاربران با سرویس آنلاین و سفارش دادن را راحت تر کرده است.
ریحون با همکاری الوپیک، لجستیک سرویس اینترنتی خود را تامین کرده است. باید دید که در آینده نزدیک ریحون در سوپراپلیکیشن الوپیک جا می‌گیرد یا نه.
به جرات می‌توان گفت بین سرویس های سفارش آنلاین غذایی در حال حاضر، ریحون در دسته‌ی زیبایی و رابط کاربری جذاب، نمره بالاتری را کسب می‌کند.
این سرویس سفارش آنلاین غذا، که زیرمجموعه کسب و کار نوین ایرانیان است، بدون شک زیر ساخت فنی مناسب را دارد. چیلیوری در کیورد (سفارش آنلاین غذا) رتبه اول را دارد که برگ برنده‌ی خوبی است. چیلیوری رابط کاربری ساده ای دارد و کار کردن با سایت و اپلیکیشن آن راحت است.
چیلیوری برای برخی از رستوران ها سرویس پیک خود را ارائه می‌دهد.
آیا این همه تنوع در دنیای اپلیکیشن‌های سفارش غذا منطقی است؟
استفاده از فرصت‌ها زمانی تا زمانی که وجود دارند منطقی است. اپلیکیشن های غذایی چند دسته مخاطب دارند، مخاطبانی که متعهد به استفاده از همان اپلیکیشن هستند، مخاطبانی که صرفا جهت استفاده نکردن از سرویس رقیب از اپلیکیشن استفاده می‌کنند و مخاطبانی که قصد گرفتن بهترین سرویس را دارند پس تمام اپلیکیشن‌های ممکن را دارند و در هر موقعیت از بهترین استفاده می‌کنند.
بین همین سه اپلیکیشن ایرانی تفاوت های بسیاری در سیستم ارسال دلیوری، سیستم رتبه دهی، تعداد یا کیفیت رستوران‌ها و حتی قیمت وجود دارد. ریحون با تمرکز بر کاربرانی که به دنبال تخفیف هستند، روزانه تخیف‌های متنوع حتی تا سقف های بالا را تعریف می‌کند. کاربران ریحون به دنبال یک انتخاب سریع و داشتن هیجان یک تخفیف قابل توجه در محیط ساده، با متن های پررنگ و کادر بندی های مشخص ریحون حرکت می‌کنند و از تجربه خرید خود راضی هستند، حتی اگر پشتیبانی ریحون ظاهر مشخصی نداشته باشد.
به محبوبیت سرویس های on-demand هرروز اضافه می‌شود و با افزایش این محبوبیت، کسب و کار‌ها باید بتوانند از داغ بودن بازار استفاده کنند و با ارائه محصولی متمایز کاربران خود را جذب کنند. با توجه به این که کاربران یک اپلیکیشن غذایی احتمالا کاربران سایر اپلیکیشن‌ها نیز هستند، ویژگی هایی چون گیمیفیکیشن، پیشنهادات فصلی، رابط کاربری که دائما درحال آپدیت شدن است و مهم تر از هرچیزی پشتیبانی، می‌تواند به تثبیت یک اپلیکیشن کمک بسیاری کند.
چه ویژگی هایی در یک سرویس سفارش غذا مهم است؟
درحال حاضر و با توجه به نیاز بازار، سرویس سفارش غذایی که بتواند سیستم دلیوری و پیک را تامین کند، برنده است.
به طور کلی دو نوع بیزینس مدل برای سرویس‌های آنلاین سفارش غذا وجود دارد:
سرویس سنتی یا مدل Aggregator
زودفود قبل از ادغام با اسنپ، ریحون پیش از همکاری با الوپیک و چنگال از این مدل استفاده می‌کردند. در این مدل سنتی، سرویس سفارش غذا به عنوان سرویس میانی بین کاربر و رستوران بودند. این سرویس‌های آنلاین تنها داشبوردی برای حضور رستوران ها و ارائه منوی آن‌ها داشتند که کاربر می‌توانست بین گزینه‌های موجود بگردد، انتخاب و پرداخت کند.
در ابتدا تمام سرویس‌ها با این مدل ایجاد می‌شدند ولی هزینه‌های پشتیبانی و نگهداری از سیستم ها بالا و در عین حال درامدزایی کم بود.
سرویس دلیوری غذا همراه با سیستم لجستیک Logestic food delivery
در این مدل، رستوران‌های همکار، خدمات لجستیک را از طرف سرویس آنلاین دریافت می‌کنند. خدمات لجستیک شامل تامین پیک‌ها، مدیریت ارسال و تامین پرسنل مورد نیاز در یگان ارسال رستوران‌ها می‌شود که به خصوص برای رستوران‌های کوچک‌تر، تامین کنندگان غذایی یا استارتاپ‌های خانگی حوزه غذا بسیار مفید است.
مشخص است کسب و کار‌هایی که مدل لجستیک را انتخاب می‌کنند در این حوزه قدرتمند‌تر ظاهر می‌شوند.
داده همچنان مهم‌ترین بخش است!
داده همیشه برنده است و کسب و کاری که بتواند دسترسی کاربران به داده را تسهیل کند، مشتریان بیشتری را جذب و حفظ می‌کند.
رستوران های بیشتر، منوی کامل تر، سرویس پیشنهاد دهی قوی و گزارش گیری غذایی از جمله داده‌های این اپلیکیشن ها یا سرویس‌های اینترنتی است.
سیستم امتیاز دهی و ثبت نظرات
کاربران امروزی، اشتراک تجربه را طلب می‌کنند. کاربران نیاز دارند تا به کسب و کار اعتماد کنند و بخشی از این اعتماد از طریق کاربران دیگر ایجاد می‌شود.
آیا صرف انرژی برای طراحی یک مدل کسب و کار بر اساس سفارش غذا منطقی است؟
نیازهای دیجیتال تمام نمیشوند و مطمئنا ابعادی از این صنعت وجود دارد که همچنان نیاز به آنالیز و تجربه دارد. ولی نکته مهم، هوشمندانه و مطالعه شده قدم در این راه گذاشتن است. رسیدن به یک بیزینس مدل منسجم، پیدا کردن بازار هدف و پارتنرهای کسب و کار، طراحی زیرساز فنی و استراتژیک فرایندها جدا از انرژی و دانش فنی به بودجه نیز نیاز دارند. بعد از صرف بودجه در بخش‌های استراتژیک و طراحی سیستم، هزینه‌های طراحی و توسعه سیستم، سنگین ترین سربار در مدل هزینه ای کسب و کار هستند.
هزینه بر اساس نیاز تعریف می‌شود
- سطح پیچیدگی یا به کلام ما، عمق پیچیدگی سیستم شما قرار است در چه حد باشد؟
- سیستم شما چند بخش دارد؟ آیا بخش تامین و زیرساز دلیوری در سامانه شما تعریف شده است؟
- سیستم شما تا چه حد هوشمند خواهد بود؟ سرویس شما تا حد کاربران را خواهد شناخت؟
- آیا قصد ارائه پیشنهاد‌دهی یا آفر‌های شخصی سازی شده دارید؟
- فریمورک های مورد استفاده چه خواهند بود؟
- دنبال اپلیکیشن، وب اپلیکیشن، یا وب سایت هستید؟
- آیا توانایی تامین زیرساز های سخت افزاری یا فنی مورد نیاز را دارید؟
- آیا نیاز به پشتیبانی یا آموزش اعضای سازمان خود دارید؟
- برنامه معرفی به بازار شما چگونه است؟ آیا سرویس شما بخش بخش معرفی می‌شود یا از ابتدا مدل کامل سیستم در اختیار کاربر قرار می‌گیرد؟
پاسخ دادن به این سوال‌ها در کنار مجموعه ای از سوالات دیگر، نیازمندی‌های دقیق سیستم شما را مشخص می‌کند که قیمت گذاری بر آن مبنا انجام می‌شود.
شرکت‌هایی که خدمات توسعه و طراحی سرویس‌ها را ارائه می‌دهند، قرارداد را با توجه نیاز کارفرما می‌بنند. به عنوان مثال در مدل فازبندی نوژن، تحویل و پرداخت بر اساس فازبندی‌های از پیش تعیین شده، انجام می‌شود. به این صورت، فشار های ناشی از پرداخت هزینه‌های سنگین در ابتدای کار از بین می رود و کارفرما در قدم‌های پروژه در کنار شرکت حضور خواهد داشت.
ادامه این مطلب را در پارت دوم بخوانید.
در پارت دوم به جریان درآمدی و ارزش افزوده در چنین اپلیکیشن هایی می‌پردازیم.
