متاورس، مفهوم جدیدی نیست و سالهاست که کتاب‌های علمی تخیلی و فیلم‌های بسیاری ابعاد مختلف آن را به تصویر کشیده‌اند. اگر بتوانیم در دنیای واقعی زندگی کنیم و واقعیتی دیگر موازی با اجسام فیزیکی اطراف‌مان داشته باشیم، اگر بتوانیم با هر کسی در هرجای دنیا تعاملی غیر فیزیکی ولی با معیارهای واقعیت فیزیکی داشته باشیم و یا جسمی را ببینیم و حس کنیم ولی در واقعیت فیزیک آن جسم مقابل ما نباشد، اگر گامی به جلو برداریم و واقعیت را خلاف آن‌چه که می‌شناسیم تصور کنیم، اگر مرز‌های بین واقعیت و فرای واقعیت را کم رنگ‌تر از همیشه تصور کنیم، زندگی به چه صورت خواهد شد؟
سالهاست تکنولوژی در حال بازی با مفهوم بهبود زندگی با هوش مصنوعی است. امروز در نقطه‌ای قرار داریم که فیسبوک به دنبال ایجاد انقلابی در واقعیت زندگی‌ماست.
حال تصور کنید، ترکیب واقعیت افزوده، واقعیت مجازی و EMG (همان ورودی پالسی که از مچ دستتان یا هر عضله دیگری دریافت می‌شود و در wrist-band های امروزی می‌بینید) به شما این امکان را بدهد که تنها با تکان دادن انگشت و یک فکر ساده، پیامی را برای کسی ارسال کنید. نه چیزی تایپ کرده‌اید و نه گوشی دست گرفته‌اید.
اگر خود را محدود به آن‌چه واقعیت فعلی می‌گوید نبینیم و مرز بین واقعیت و تخیل را کمرنگ در نظر بگیریم، هر چیزی ممکن می‌شود. امروز ما در نقطه‌ای از تاریخ قرار گرفته ایم که هرچیزی در آن ممکن است. صرفا سخت افزارهای لازم باید ایجاد شوند و افرادی تربیت شوند که بتوانند این ناممکن را ممکن کنند.
پروژه مشترک فیسبوک با ری‌بن را یادتان هست؟ عینک‌های مجازی که نیاز به استفاده از هدست‌های بزرگ واقعیت مجازی را از بین می‌برند. عینک‌هایی که در هر زمانی از روز و در حالتی می‌توانید بر چشم داشته باشید تا علاوه بر حضور در دنیای واقعی نگاهی به دنیای فراواقع نیز بیندازید.
این پروژه تازه شروع ورود فیسبوک به دنیای فیلم‌های علمی تخیلی بود.
ری‌برندینگ جدید فیسبوک و تغییر نامش به Meta، مهر تاییدی بر اهداف فیسبوک برای ایجاد این جهان فراتر از واقعیت بود.
تجسم یک واقعیت مجازی
فضاهایی که فیسبوک در متاورس خود متصور شده است به طور خلاصه در این سناریو جای می‌گیرند.
تصور کنید به صورت فیزیکی در کافه‌ی محبوبتان نشسته‌اید و عینک مجازی خود را بر چشم دارید. لحظه‌ای به واقعیت مجازی سوییچ می‌کنید و افرادی را می‌بینید که واقعا آنجا نیستند. آواتارهایی سه‌بعدی ولی واقع‌نما از افراد دیگری که از آنجا رد می‌شوند.
شاید بخواهید با یکی از این افراد تعامل کنید یا شاید بخواهید یکی از دوستان‌تان را صدا کنید تا لحظه‌ای بیاید و منظره غروب آفتاب را همراه شما از پشت پنجره‌ی کافه ببیند، یک پیغام ساده از طریق همان عینک مجازی برایش می‌فرستید و لحظه‌ای بعد دوستان که کیلومتر‌ها با شما فاصله دارد با آواتار سه‌بعدی اش در کنار شماست. تعاملی می‌کنید و او می‌رود.
ناگهان ایمیلی برایتان می‌آید باز می‌کنید و صدای همکارتان در گوشتان پخش می‌شود که می‌گوید در یک جلسه شرکت کنید.
با همان عینک به اکانت کاری خود می‌روید و به صورت مجازی در آن جلسه شرکت می‌کنید. در حین جلسه یادتان می‌آید که باید کمی برای خانه خرید کنید. پس با همان عینک به یک فروشگاه مجازی سری می‌زنید، کالای مورد نظر را انتخاب می‌کنید و پراخت را با والت مجازی خود انجام می‌دهید.
جلسه تمام می‌شود و برای کمی استراحت تصمیم می‌گیرید یک بازی آنلاین انجام دهید. دوباره به اکانت شخصیتان بر می‌گردید و وارد دنیای بازی مورد علاقه‌تان می‌شوید.
کمی که بازی کردید تصمیم می‌گیرید سری به سوشال مدیا بزنید. پس قدمی به دنیای پست‌هایی میگذارید که هزاران Creator با توانمندی‌های AR/VR طراحی کرده اند. Explore اینستاگرام فعلی را تصور کنید، ولی فراتر از آن. تعامل شما با سوشال مدیای دنیای متاورس دیگر صرفا یک تجربه بصری دو بعدی نیست. شما در یک دنیای مجازی سه بعدی هستید.
به خانه برمی‌گردید و کل مسیر، جهت یابی به صورت واقعی جلوی دید شماست، خیابان‌ها روشن‌تر هستند و کوچه‌ای که باید وارد آن شوید فلشی بالای سرش است.
در خانه تصمیم می‌گیرید کلاس آنلاینی که برایش ثبت نام کرده بودید را چک کنید و در مورد تاریخ هنر بیشتر بدانید. با همان عینک در حالی که با یک لیوان قهوه روی مبل نشسته‌اید وارد کلاس می‌شوید. به همکلاسی‌هایتان که واقعا پیش‌تان هستند سلامی می‌کنید همگی با هم وارد موزه لوور می‌شوید. از جلوی نقاشی‌ها رد می‌شوید…کمی خم می‌شوید تا جزئیات را بیشتر ببینید، همه با هم سلفی مجازی می‌گیرید و کلاس تمام می‌شود.
قبل از خواب شاید بخواهید کمی ریلکس کنید، پس تصمیم می‌گیرید لحظه‌ای دریا ببینید و صدای موج را بشنوید. پس سری به ساحل مورد علاقه‌تان می‌زنید و آهنگ مورد علاقه‌تان را گوش می‌کنید.
کم کم به تخت خواب می‌روید و به Home Assistant خود می‌گویید که چراغ‌ها را خاموش کند و فردا شما را ساعت ۶ بیدار کند.
فردا روز تازه‌ای است و می‌توانید قبل از کار صبحانه خود را در جزایر قناری پیش دوستان‌تان بخورید.
متاورس فیسبوک، تجسم یک فیلم علمی تخیلی
اگر تمام حواشی فعلی که فیس بوک درگیر آن است را در نظر نگیریم، باور به این که پروژه متاورس عملی خواهد شد، پذیرفتن وقوع یک انقلاب در واقعیت است.
و چرا متاورس واقعیت جدید ما نباشد؟
پیشرفت سرسام آور تکنولوژی و پررنگ شدن واقعیت افزوده و واقعیت مجازی (البته در کشورهایی که درگیر وضع قوانین محدود کننده بر تکنولوژی و اینترنت نیستند) متاورس را سال‌ها پیش ممکن کرده بود.
