اپلیکیشن سفارش آنلاین غذا ، یکی از پروژه های پر طرفداریست که این روزها در شرکت های نرم افزاری مطرح می‌شود. چند نمونه از اپلیکیشن سفارش آنلاین غذای خارجی را بررسی کردیم تا ویژگی های مهم اپلیکیشن سفارش غذا را ببینیم.
پیشرفت تکنولوژی و گسترش اینترنت، شروع ایجاد کسب و کارهای جدیدی بود که از این فرصت بهترین استفاده را بردند. در این میان، حوزه صنعت غذا، رشد شاخصی داشته است.
اولین مرحله سفارش غیر حضوری غذا، سفارش تلفنی بود که حتی همین امروز هم استفاده می‌شود. ولی گسترش تکنولوژی به افراد، قدرت انتخاب بیشتر، سرعت و کیفیت را در ازای یک کلیک هدیه داد. با شروع دهه 2000 میلادی، اینترنت نقش خود را در زندگی افراد پیدا کرده بود. با گسترش امکانات و ارتباطات، سفارش آنلاین از رستوران‌ها و کافه‌ها کم کم آغاز شد.
این بیزینس ها غالبا به صورت مارکت پلیس ای با تمرکز روی رستوران ها فعالیت می‌کنند. به این صورت که تعدادی رستوران در یک محدوده جغرافیایی به کاربران معرفی می‌شوند. کاربران امکان سفارش از هریک از رستوران ها را دارند. البته، تعدادی از رستوران ها ( به خصوص رستوران های زنجیره ای) به دنبال ایجاد پلتفرم سفارش غذا از رستوران خود رفته اند. در این میان، pizzahut، دومینو و مک دونالد نام های آشنایی هستند.
بازار سفارش آنلاین غذا، بازاری پر رقابت است که در همه جای دنیا، کسب و کار های قدرتمندی سهم عمده ای از آن را به خود اختصاص داده اند. ولی قدرت رقیبان به معنای تمام شدن فرصت ها نیست و با در نظر گرفتن نیاز های این بازار و استفاده از نوآوری و خلاقیت، کسب و کار های جدیدی می‌توانند تمایزی جدید را در این بازار به وجود بیاورند.
در این مقاله چهار نمونه موفق از کسب و کار های سفارش آنلاین غذا در خارج از کشور را بررسی کرده ایم:
بررسی وب سایت و اپلیکیشن GRUBHUB
سرویس GRUBHUB، یکی از معروف ترین کسب و کار های صنعت سفارش آنلاین غذا است. این سرویس در سال ۲۰۰۴ راه اندازی شد. با هدف تسریع و تسهیل سفارش غذا، روال رشد محسوسی را طی کرد. Grubhub که امروزسهامی فعال در بورس آمریکا دارد، زمانی برای جذب سرمایه گذار مشکل بزرگی داشت. این مشکل وجود بازیکن های قوی دیگری در بازار، همچون Seamless بود که رشد grubhub را عجیب و حتی غیر ممکن جلوه می‌داد. موسسان این شرکت برای جذب رستوران، با تمرکز محدود روی یک شهر در ابتدا به رستوران های سانسفرانسیکو رفتند تا بتوانند رستوران دار ها را به عضویت در سامانه قانع کنند.
قدرت grubhub چه در ابتدای ایجاد و چه امروز، اپلیکیشن و وبسایت حرفه ای آن بود که برای کاربران تجربه ای متفاوت و راحت رقم می‌زد. همین مسئله پررنگ، اهمیت یک اپلیکیشن سفارش آنلاین غذا یا سایت حرفه‌ای برای هر کسب و کاری را نمایش می‌دهد. کیفیت هزینه‌ای دارد و این هزینه را grubhub پرداخت کرد. در نهایت در سال ۲۰۱۳، grubhub سهام Seamless را خریداری کرد. با ادغام این دو سرویس یکی از رقبای قدرتمند بازار سفارش آنلاین غذا شد. در حال حاضر وبسایت‌های این 2 پلتفرم با URL متفاوت اما صفحه و خدمات یکسان کار خود را پیش می‌برند.
Grubhub با ارائه خدماتی متفاوت مانند امکان تماس تلفنی به جای سفارش آنلاین با رستوران ها، این گزینه را در اختیار کاربرانی گذاشت که همچنان مشتاق برقرار کردن ارتباط مستقیم با رستوران ها بودند و در ازای تماس تلفنی که با رستوران ها، از طریق خط اختصاصی grubhub می‌شد، از رستوران ها کمیسیون دریافت می‌کرد. البته این مدل درامدی مشکلاتی در سیاست گذاری داشت. به گفته خود این شرکت، استراتژی سفارش تلفنی و آنلاین دائما در حال بهبود هستند.
مدل درآمدی دیگر این شرکت، دریافت هزینه دلیوری، کمیسیون سفارش و همچنین مبلغی برای افزایش رتبه رستوران در سامانه است.
کاربران این سامانه امکان پیگیری لحظه ای سفارش خود از طریق اپلیکیشن یا وب اپلیکیشن را دارند.
بررسی وبسایت و اپلیکیشن seamless
این سامانه یکی از قدیمی ترین های سفارش آنلاین غذا است. ابتدا در سال ۱۹۹۹ با تمرکز روی سفارش آنلاین غذای شرکتی ایجاد شد. سپس برای استفاده عمومی گسترش داده شد. Seamless بخش عمده ای از تبلیغات خود را مدیون قدمت و بازاریابی دهان به دهان است. تا جایی که اسم این برند حتی به صورت فعل برای سفارش آنلاین غذا استفاده شد.
سرویس Seamless، ساده و قابل فهم بود و کاربران به سادگی کار با آن را درک می‌کردند. رستوران ها با وجود هزینه گزافی که پرداخت می‌کردند، ضرر نبودن عدم حضور در این سرویس را فهمیده بودند و همچنان قرار داد خود را تمدید می‌کردند.
تا جایی که در سال 2013 ، Seamless و Grubhub ادغام شدند. ادغام این شرکت با مجموعه قدرتمند از لحاظ تکنولوژی مانند grubhub به معنی پیشرفت و دسترسی بیشتر به بازار مخاطب جوان تر برای seamless بود. سود grubhub در این معامله استفاده از اعتبار seamless پیش کاربران قدیمی تر بازار سفارش آنلاین و از سویی اعتبار اثبات شده و پر هزینه آن پیش رستوران ها بود.
از نظر ویژگی و گزینه های مورد استفاده، seamless و grubhub یکی هستند. ولی پرداختن به حوزه مسئولیت اجتماعی این کسب و کار بیشتر به seamless و ارتباط هایش محدود می‌شود. به جز گزینه هایی که در سامانه پرداخت این دو سامانه وجود دارد، فیچری برای پرداخت بیشتر و کمک به تامین غذا برای کودکان آمریکایی نیز وجود دارد.
یکی از کاربری های قدیمی Seamless، اختصاص یک URL اختصاصی به رستوران ها بود که این سرویس در حال حاضر در ازای پرداخت پول برای خرید این دامنه در وبسایتی جداگانه توسط grubhub ممکن شده است.
در این خصوص میتوان از سرویس های ایرانی مانند دلینو که برای برخی رستوران های زنجیره ای مانند شیلا فرایندی مشابه را پیاده سازی کرده اند نام برد.
در سال 2015 که سرویس محبوب Seamless در حال تغییر رابط کاربری خود برای همسو شدن با grubhub بود، کم کم نارضایتی کاربران بیشتر شد و در شبکه های اجتماعی این مسئله کاملا مشهود بود.
مشکل از جایی شروع شد که این سرویس در حال انتقال back-end سرویس خود به grubhub و در عین حال ریدیزاین رابط کاربری و تجربه کاربری سرویس خود بود و این فرایند به کندی طی شد و عیب یابی آن نیز به نسبت پر استفاده بودن سرویس زمان زیادی برد.
اهمیت به موقع عمل کردن و پیش بینی مشکلات احتمالی به خصوص زمانی که تعداد کاربران آنلاین یک سیستم زیاد است، در این مواقع مطرح می‌شود. یک اپلیکیشن یا وب سایت ، به خصوص در حوزه سفارش آنلاین غذا و یا تاکسی آنلاین که کاربرانی منتظر و بی صبر دارد، باید توانایی پاسخگویی به نیاز های تمام کاربران را به خوبی داشته باشد.
با وجود مسائل عمده ای که seamless و grubhub در فرایند سرویس دهی، کمیسیون های بالا و همچنین انحصاری کردن خدمات رستوران ها دارند، به دلیل قدمت و اعتبار همچنان حفظ شده، رقیبی قدرتمند برای هر سرویس تازه ایجاد شده ای محسوب می‌شوند.
بررسی وبسایت و اپلیکیشن ubereats
شرکت مادر uber در سال 2009 تاسیس شد. در سال 2014 با راه اندازی سرویس ubereats در لیست اپلیکیشن‌های سفارش غذا قرار گرفت. فرایندی مشابه ایجاد اسنپ و سپس تبدیل زودفود به اسنپ فود در ایران!
این پلتفرم هزینه تحویل سفارش خود را بر اساس مسافت تعیین کرد که بین 2 تا 8 دلار بود. اما در انگلستان و ایرلند هزینه تحویل بر اساس ارزش سفارش تعیین می‌شود. این مسئله توجه ubereats به مسائل دموگرافیک، جغرافیا و وضعیت اجتماعی کشور های جدیدی که به آن وارد می‌شود را نمایش می‌دهد.
سامانه ubereats، نرخ رشد قابل توجهی داشته است و تا امروز کاربران حدودا 200 شهر از 20 کشور مختلف عملیات سفارش و تحویل غذا را با این سامانه انجام می‌دهند.
یکی از ویژگی های این پلتفرم، امکان رزرو غذا است. علاوه بر سرعت، اطمینان خاطر رساندن وعده غذایی به موقع را به کاربران وعده می‌دهد. البته لازم به ذکر است که یکی از آیتم های اصلی مدل درآمدی ubereats از محل همین هزینه رزرو است.
مدل درآمدی ubereats، همیشه سوال برانگیز بوده است. با توجه به تغییراتی که این شرکت دائما در مدل درآمدی خود ایجاد می‌کند نمیتوان به قطع گفت که این مدل درآمدی همیشه به نفع کاربران یا رستوران ها باشد.
اپلیکیشن ubereats با توجه به وابستگی به غول تاکسی های آنلاین یعنی uber، به خودی خود پلتفرمی خوب و قدرتمند است و از لحاظ رابط کاربری و تجربه کاربری همانند uber همیشه همراه با ترند های دنیای UI/UX حرکت می‌کند. به عنوان مثال
استفاده از زمینه سفید کامل، دسترسی آسان به رستوران ها و در دید بودن منوی کامل به کاربران تجربه خوشایندی می‌دهد.
سرعت دلیوری قابل قبول با استفاده از سیستم حمل و نقل مناسب با کشور و یا شهر، و همچنین پیشنهاد نزدیک‌ترین رستوران‌ها به کاربر، این پلتفرم را در صدر محبوبیت سامانه‌های سفارش آنلاین غذا قرار می‌دهد.
بررسی وبسایت و اپلیکیشن delivery.com
این سامانه با ایجاد جذابیت‌های بصری فراوان جز برترین سایت‌های سفارش آنلاین غذا با طراحی ui و ux انحصاری می‌باشد.
دسترسی‌های شکیل و هدایت کننده به طرز عجیبی در این سایت به درستی و بی کاستی طراحی شده و کاربر را مجاب به استفاده از این سامانه می‌کند. به سادگی میتوان گفت که تمام ویژگی های مورد نیاز برای ایجاد یک تجربه کاربری بی نقص در این سرویس به کار گرفته شده است و مخاطبین امروزی یا به اصطلاح میلنیال، به درستی هدف قرار گرفته شده اند. دلیوری دات کام به تازگی از سال ۲۰۱۴ وارده صنعت سفارش آنلاین غذا شده است و به تازگی در حال گسترش به هونگ کونگ است.
وجه تمایز این مارکت پلیس با بیش از ۱ میلیون کاربر، ارائه خدمات متنوعی در محدوده لوکیشن کاربر است. این خدمات شامل سفارش غذا از رستوران های محلی ( معمولا هزینه سفارش غذا از رستوران هایی که موازی در seamless هم هستند، در دلیوری دات کام کمتر می‌شود)، فروشگاه محلی برای خرید مواد غذایی، الکل و حتی خشکشویی می‌باشد.
با کسب امتیاز در این سامانه، از طرف شما به بنیادهای خیریه کمک می‌شود و خود شما نیز با گرفتن هر امتیاز بیشتر، از تخفیفات و هدایای بیشتری بهره‌مند می‌شوید. یکی از ویژگی های دلیوری دات کام ارائه کد های تخفیف است که محبوبیت این پلتفرم را بین کاربران بیشتر کرده است. مشابه این استراتژی مارکتینگ را متاسفانه به عنوان اصلی ترین استراتژی کسب درآمد در سرویس های ایرانی مانند ریحون زیاد می‌بینیم.
فیچرهای سفارشات گروهی، سفارشات پیش از موعد و برای روزهای آتی، پرداخت به روش‌های مختلف و نیز وجود صفحات تبلیغاتی ویژه برای بیزینس‌های مختلف یا مرتبط سبب تمایز این سامانه با دیگر پلتفرم‌های سفارش انلاین غذا می‌باشد.
جامانده های دنیای سفارش آنلاین
در سال های اخیر سرویس های بسیاری در این حوزه مطرح شده اند که به آن ها نپرداختیم. احتمالا پست های دیگری را با توجه به کاربری های خاص آنها در وبلاگ منتشر خواهیم کرد.
در بین این سرویس ها به DoorDash و TryCaviar وجود دارند. با دو مدل بیزنسی خاص به دنبال کاربرانی خاص تر هستند.
طراحی و توسعه پلتفرم سفارش آنلاین غذا، از ماموریت های یک شرکت نرم افزاری
با بررسی نمونه‌های خارجی و نیز داخلی این پلتفرم‌ها به این نتیجه می‌رسیم انچه سبب تمایز این پلتفرم‌ها می‌باشد خدمات ارائه شده نیست، چه بسا که خدمات ارائه شده در گسترش و افزایش کاربران آن موثر است.
مهم ایجاد وجه تمایز است. بارها تاکید کرده ایم که دنیای آنلاین امروز بسیار پررقابت تر از دنیای آنلاین یک روز پیش است. تنها ایجاد تمایز و ارائه سرویسی متفاوت به کاربران عامل نجات کسب و کار ها است.
عمق سامانه، امکان تحلیل داده و استفاده از آن در جهت پیشرفت کسب وکار، گسترش پذیری اپلیکیشن یا سایت و همگام شدن آن با نیاز های بازار، خدمات پشتیبانی این سامانه ها و بسیاری موارد دیگر باعث ایجاد تمایز با رنگ متفاوتی در کس و کار ها می‌شوند.
طراحی یک اپلیکیشن سفارش غذا و یا سایت سفارش آنلاین، به سادگی آنلاین کردن یک سایت از پیش ساخته که احتمالا عینا مانند سایر پلتفرم هاباشد، نیست. سامانه ها باید با جزئی نگری و آینده نگری طراحی شوند. طراحی UI/UX چنین سامانه هایی نیازمند مطالعه بازار و توجه دقیق به جغرافیایی مخاطب هدف است. برای فرایند پشتیبانی سرویس باید راهکار های تکنولوژی در سامانه طراحی و تعبیه شود. حتی در بخش دلیوری سامانه باید قابلیت پشتیبانی از تمام اتفاقات ممکن را داشته باشد.
اعتماد به یک شرکت نرم افزاری که به طور اختصاصی به طراحی پلتفرم های سفارشی می‌پردازد انتخابی است که در آینده کسب و کار سوددهی مشخصی را نشان می‌دهد.
